ADISTEME.KZ

Таянып тығыр, тарылмасын жер,

Жігері тасып, дамылдасын – дер .

Шалынбасын – дер, енді тік тұрып,

Бауырдың тауы шағылмасын – дер.

 

Іңкәр көңілдің емін білетін,

Шабандағанымды тебіндіретін.

Биязы мінез бір қызды көрсе,

Сыртымнан маған теліп жүретін.

 

Қарқылдып күліп, «әпендім» – дейтін,

Жынына тисем «Әкеңнің» – дейтін.

Жұлдызды белбеу беліме тағып,

Әскерден саған әкелдім дейтін.

 

Ақылын жаным керек ететін,

Атымды естіп елең ететін.

Есіме салып ескерте беретін,

Інінің жолы бөлек екенін.

 

Ізгілік жолын таңдасын – дейтін,

Қатерді бұрын аңдасын – дейтін.

Өнерін маған өнеге тұтып,

Жала-жамандыққа бармасын – дейтін.

 

Алдына барсаң, кісіліктенбейтін.

Шешеміз бәрін түсінікпен – дейтін.

Бітпеген екен бір ісің бала,

Бұл ісің шала, пісіріп кел – дейтін.

 

Жақсымен тапсын үйлесім – дейтін,

Жаманға жебе түйресін – дейтін.

Ұқтырып, өмір – күрес екенін,

Жауырын жерге тимесін – дейтін.

 

Жырымды менің жаттаған аға,

Жеңгеме мені мақтаған – аға.

Мейіріңді жылы сағынып жүрмін,

Ауылға ертең аттанам аға.